Wouter Quanjel ♥ Q-14

Op 10 maart 2008 overleed onze zoon en broer Wouter Quanjel, net 16 geworden, door een verkeersongeval. Wouter was op dat moment op en top gelukkig. Op school had hij zijn draai gevonden, hij was tot over zijn oren verliefd op Bibi, en thuis vormden we een zeer hecht en gelukkig gezin.

Wouter was een hele sociale, vriendelijke jongen. Altijd op zoek naar de positieve kanten van het leven. Hij had een open oog voor hoe mensen zich voelden en stak ze vaak een hart onder de riem als ze dat nodig hadden. Als kinderen gepest werden op school, nam Wouter ze in bescherming. Een mooie jongen, niet alleen van buiten, maar vooral ook van binnen.

Op 2 maart, acht dagen eerder, vierde hij zijn 16e verjaardag en zat ons huis vol met zijn vrienden. “Met 16 gaat het leven echt beginnen!” juichte hij.

Voetbal was zijn lust en zijn leven. Hij werd altijd al als talent gezien, maar de laatste twee seizoenen ontwikkelde hij zich stormachtig. Dat ontging ook de KNVB en de profclubs in de regio niet. Hij genoot volop van het leven, en wij van hem. Zestien jaar en acht dagen lang...

Wouter is de broer van Kiki, toen 12 jaar oud. Kiki adoreerde haar grote broer. Hij was voor haar een maatje, een voorbeeld, de beschermer tegen de grote wereld buiten ons gezin. Ze deelden al hun geheimen met elkaar. Een broer zoals maar weinig zusjes hebben.

Wouter is de zoon van Lily, haar oudste kind. De moeder die haar zoon begreep, zonder dat ze een woord tegen elkaar hoefden te zeggen, die mateloos genoot van haar zoon, zijn humor, zijn streken en zijn knuffels.

Wouter is ook de zoon van Marcel. De jongen waar hij apetrots op was, is. Waarin hij zichzelf herkende. Die al man aan het worden was en toch ook nog steeds kind. Hij was zijn beste vriend!